C0R1F30

Unha parte da fama que ten obtido Rawls débese ás posibilidades que ofrece a súa teoría do veo da ignorancia. Mediante ela é posible xustificar políticas redistributivas. Nunha espléndida palestra retrúcalle Zizek ao argumento rawlsiano que a lóxica da envexa e o resentimento impide a aplicación práctica do veo. Mais iso pode ser certo no caso da caridade ou os donativos nominativos, non ten por que selo no caso dos impostos. Quero chamar primeiro a atención que o resentimento é un sentimento moral que depende do instrumento empregado: cando o suxeito caritativo dá é o receptor da caridade o que pode sentirse resentido; cando o suxeito impoñible é gravado pode sentir tamén resentimento. No primeiro caso os destinatarios do resentimento son os doantes, no segundo adoita ser o Estado ou os receptores de axuda (inmigrantes, parasitos sociais, etc). Cando os impostos están ben deseñados, non gravando desproporcionadamente, explicándoselle aos suxeitos o destino dos cartos, habend

Quería aclarar cousiñas da última entrada do blog e ir anunciando a retirada ate outra. Pensamos volver. Aclarar: Elaborei a última entrada un pouco improvisadamente, sen repasar nen reflexionar, de aí o difícil de entender algunhas das notas. Cando falaba de “blues (os cartos diñeiro independencia e liberdade)” tiña en mente unha actuación de Howlin' Wolf que me impresionou. Falaba de que cando non tiñas cartos tiña-lo blues. O blues é quedar sen un peso. Nese momento es merda.  Cando falo de “jazz (abstracción jazz)” penso por unha banda en Coltrane e pola outra na contraposición do jazz respecto do blues. O blues xorde dunha dor concreta á que pon son e nome. Quéixase da dor. O Jazz é infinitamente aberto, abstraéndose de calquera concreción, ou cando menos penso que esa é a súa tendencia. Penso o mesmo respecto do techno, por iso puxen “electrónica (o caso da abstracción house)”. En fin, cousas miñas. Son consciente de que mesturo cousas e de que os elementos

Lévolle dando voltas á visión anglosaxoa que teño das cousas, da unfluencia da súa cultura en min na última década, de se ter cartos libera e realiza. e como agora está de moda a acumulación de datos aí vai unha, o mellor estruturada que puiden, iso si. A VISIÓN ANGLOSAXOA QUE TEÑO DAS COUSAS. cultura audiovisual: series de TV. GoT, twin peaks, the wire, true detective, the leftovers, atlanta, the night of, mad men, braking bad, mr robot cinema: stars wars, el señor de los anillos, iñarritu, tarantino, gravity, the children of men, dunkirk, os heroes. música: metal, rock, blues (os cartos diñeiro independencia e liberdade), jazz (abstracción jazz), pop, punk, garage, trap, hip hop, electronica (o caso da abstracción house) o caso da literatura (científica, filosófica e da outra) Ensaio e filosofía: principalmente literatura económica ou relacionada coa economía: Rawls, Sen, Buchanan, Rorty, Kahneman, Tversky, Friedman, Simon, Laibson, Bowles, North,